Czy wiecie, że 23 maja 1842 roku w Suwałkach przyszła na świat jedna z najwybitniejszych polskich pisarek? Dzisiaj mamy sto siedemdziesiątą ósmą rocznicę urodzin Marii Konopnickiej.
Moja ulubiona poetka
Po raz pierwszy z twórczością Konopnickiej spotkałem się w wieku kilku lat. Była to bajka „O krasnoludkach i sierotce Marysi”. Utkwił mi w pamięci również wierszyk „Stefek Burczymucha”. Bardzo lubiłem, kiedy rodzice czytali mi je na dobranoc. Jeszcze bardziej polubiłem Konopnicką na wycieczce szkolnej do Żarnowca. Było to ponad 30 lat temu…
Przy tym biurku tworzyła Maria Konopnicka w latacch 1903-1910. Dworek w Żarnowcu koło Krosna, rok 2010.
Zaimponował mi zarówno klimat wewnątrz dworku, jak i piękny park wokół, ze starymi drzewami. Pamiętam krótką anegdotę z tamtego dnia. Kiedy zwiedzaliśmy gabinet pisarki, zapytałem panią przewodnik o znaczki pocztowe włożone w notatnik na biurku, przy którym pisała poetka. Moje pytanie wynikało stąd, że zbierałem wówczas znaczki i byłem tego ciekaw. Pani oczywiście wybrnęła z sytuacji, ale jej chwilowe zakłopotanie wywołało salwę śmiechu wśród całej klasy 🙂
Wychowałem się na wsi. Pamiętam drewniany dom dziadków, zbudowany ponad sto lat temu. Babcię i dziadka odwiedzałem codziennie, przysłuchiwałem się rozmowom i różnym opowieściom. Spędziłem w ich domu najwcześniejsze lata dzieciństwa. Obrazy, ludzie i ich sprawy, które zapamiętałem z tego okresu bardzo przypominały mi te czytane po latach w utworach Marii Konopnickiej. Dlatego jej twórczość jest mi bliska i przywołuje mi obrazy i piękne chwilę z dzieciństwa.
Od kilku lat zbieram różne przedmioty związane z twórczością Konopnickiej. Najwięcej mam książek, ale sporo też kartek i znaczków pocztowych.
Polski Festiwal Narodowy z okazji 100-lecia śmierci poetki
We wrześniu 2010 roku w Żarnowcu odbył się koncert z okazji 100-lecia śmierci poetki w wykonaniu solistów Opery Śląskiej w Bytomiu. Na festiwalu tym otrzymałem autograf z dedykacją od pana Jana Bieleckiego, żyjącego wówczas prawnuka Konopnickiej. W rolę pisarki wcieliła się znana aktorka, pani Teresa Lipowska.
Pani Teresa Lipowska odgrywa rolę Marii Konopnickiej podczas Festiwalu Narodowego z okazji 100-lecia śmierci Marii Konopnickiej. Żarnowiec, wrzesień 2010 roku.
Poetka zadebiutowała w 1870 roku wierszem „W zimowy poranek” w czasopiśmie „Kaliszanin”. Rok później „Tygodnik ilustrowany” zamieścił jej cykl wierszy „W górach”. Zyskała ogromną popularność i autorytet dzięki literaturze patriotycznej i społecznej, w której z gorzką ironią opisywała jaskrawe objawy nędzy i krzywdy ludzkiej.
Jeden z eksponatów w Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
Bez wątpienia jest postacią nietuzinkową. W pierwszych dziesięciu latach małżeństwa urodziła ośmioro dzieci, z których dwoje zmarło. Niecodziennym wydarzeniem było jej odejście od męża w drugiej połowie XIX wieku. Na tamte czasy to było wydarzenie wymagające niezwykłej odwagi. Od roku 1877, kiedy przeprowadziła się do Warszawy, opuszczając męża wraz z szóstką dzieci, wychowywała ich praktycznie sama. Pracowała na utrzymanie jako korepetytorka oraz tłumaczka. Znając dobrze języki: niemiecki, francuski i rosyjski, opanowała też czeski, angielski i włoski.
Konopnicka otrzymała dworek od narodu polskiego w 1903 roku za zasługi literackie oraz działalność społeczną. Zamieszkała w nim wraz ze swoją przyjaciółką-malarką Marią Dulębianką. Poza Konopnicką taki dar w postaci dworku od narodu otrzymał jeszcze tylko Henryk Sienkiewicz…
Jak już wspomniałem, dwukrotnie zwiedziłem jej dworek w Żarnowcu. Poetka mieszkała w nim przez ostatnie lata życia. Napisała tu m. in. Rotę oraz swą powieść „Pan Balcer w Brazylii”. Polecam wycieczkę w to miejsce wszystkim miłośnikom literatury a szczególnie Marii Konopnickiej. Jeśli też tutaj byliście, napiszcie proszę, co zrobiło na Was największe wrażenie.
