W dniu dzisiejszym obchodzony jest Światowy Dzień Poezji. Święto to ustanowione zostało przez UNESCO jesienią w 1999 roku. Główne uroczystości odbywają się w Paryżu. Celem tego święta jest promocja czytania, pisania, publikowania i nauczania poezji na całym świecie. Z tej okazji polecam lekturę wiersza mojej ulubionej poetki Marii Konopnickiej „Kubek”:
Z jednego kubka ty i ja
Piliśmy onej chwili:
Lecz że nam w wodę padła łza,
Więc kubek my rozbili.
I poszli w świat, i poszli w dal,
Osobną każde drogą,
Ani nam szczątków onych żal,
Co zrosnąć się nie mogą…
Dziś, kiedy w skwary znojnych susz
Samotne kroki niosę,
Gwiazdy mi jasne z złotych kruż
Podają srebrną rosę.
Lecz wiem, że w żadnej z gwiezdnych czasz
Nie znajdzie się ochłoda,
Jaką miał prosty kubek nasz,
Gdzie były łzy – i woda.
żródło: https://poezja.org/wz/Maria_Konopnicka/24690/Kubek
Wiersz ten po raz pierwszy Konopnicka opublikowała w czasopiśmie „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne” w 1891 roku. Poetka włączyła go do tomu „Poezje. Seria czwarta”